مقایسه تانسورهای NMR - NQR و واکنش پذیری شیمیایی آنالوگ های میرتازاپین و نورمیرتازاپین با استفاده از روش های مکانیک کوانتومی

Abstract

روش های نظریه تابعیت چگالی (DFT) برای بررسی و مقایسه طیف های NMR - NQR و واکنش پذیری شیمیایی دو ترکیب ضدافسردگی میرتازاپین و نورمیرتازاپین مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج بدست آمده در سطح محاسباتی B3LYP/6-311++G** نشان دادند که مقادیر پوشیدگی شیمیایی NMR و تانسورهای NQR هسته های نیتروژن دو آنالوگ تحت تاثیر محیط شیمیایی، ساختار مولکولی و برهمکنش های رزونانسی قرار می گیرند، طوری که مقادیر پارامترهای NMR-NQR اتم های نیتروژن با موقعیت هندسی مشابه با یکدیگر در دو آنالوگ تقریبا یکسان بوده و در هر مولکول مقادیر این پارامترها برای هر یک از نیترو ژن ها متفاوت از دیگری است . در این حال، آنالیز NBO نیز نشان می دهد که جفت الکترون های N10 حلقه آزپین بیشترین مقدار انرژی رزونانس مربوط به برهمکنش های LP(1) N10→ 𝛔* or π* را در بین نیتروژن های هر دو ساختار دارا می باشند. براساس تحلیل NBO و محاسبات NMR-NQRمی توان نتیجه گیری نمود که در ساختار نورمیرتازاپین با افزایش سهم الکترون های جفت تنهای اتم های نیتروژن در برهمکنش های رزو نانسی و توسعه آروماتیسیته، مقادیر پارامتر های NQR اطراف آنها افزایش می یابند در حالی که در ساختار میرتازاپین با افزایش بار منفی بر روی اتم های نیتروژن مقدار پارامترهای NMR و NQR اطراف آنها افزایش می یابند. مقایسه شاخص های واکنش پذیری دو آنالوگ بررسی شده با ابزار NBO نیز نشان داد که تفاوت ساختاری این دو آنالوگ اثر قابل توجهی بر روی واکنش پذیری شیمیایی این دو ترکیب ندارد.