بررسی رسوب‌زایی واحدهای سنگ‌شناسی با استفاده از خصوصیات کانی‌شناسی (مطالعه موردی: زیرحوضه مادآباد در حوزه آبخیز قره قوش خدابنده)

Abstract

جهت اجرای برنامه‌های حفاظت خاک و کنترل رسوب، کسب اطلاعات از اهمیت نسبی منابع رسوب و سهم آن‌ها در تولید رسوب و در نتیجه شناسایی مناطق بحرانی در داخل حوزه آبخیز امری ضروری می باشد. هدف از این مطالعه‏، تعیین جنس اجزاء تشکیل‌دهنده رسوبات و نسبت دادن ذرات رسوبی به واحدهای سنگ­شناسی حوضه و در نتیجه تعیین سهم و اهمیت نسبی هر یک از واحدهای سنگ­شناسی در رسوب زایی می­باشد. ابتدا در روی رسوبات بند سنگی ملاتی اقدام به حفر پروفیل و نمونه­برداری از افق­های مختلف آن گردید. برای کلیه نمونه‌ها دانه‌بندی انجام شد. سپس الک‌های 150 میکرون، 300 میکرون و 1180میکرون به دلیل داشتن فراوانی بیش­تر به عنوان الک شاخص انتخاب شدند و با انتخاب 100 دانه رسوبی از هر نمونه، جنس کانی‌ها و خرده‌سنگ‌ها تعیین گردید. سپس جنس کانی­ها و خرده­سنگ­ها با واحدهای سنگ‌شناسی مقایسه و تطبیق داده شد و سنگ و واحد تولیدکننده هرکانی و خرده­سنگ و درصد سهم هر واحد­سنگی در تولید رسوب مشخص شد. مطابق نتایج به دست آمده سهم اشتراک واحد Q^t2 که شامل پادگانه­های آبرفتی جدید می باشد، 12/34 درصد به دست آمد در حالی که سهم اشتراک واحد سنگ شناسی M¹_q متشکل از سنگ آهک فسیل دار و بیومیکریت، 88/65 درصد می باشد. پس از دخالت دادن عامل مساحت و محاسبه اهمیت نسبی، واحد Q^t2 با درصد اهمیت نسبی 32/56 در مقایسه با واحد M¹_q با 68 /43 درصد اهمیت نسبی بیش تری در تولید رسوب داشته است.