بررسی مهارتهای اطلاع یابی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در سال تحصیلی 89ـ90

Abstract

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی مهارتهای اطلاع‏یابی دانشجویان دانشگاه امیرکبیرانجام شد. روش شناسی: این پژوهش با استفاده از روش پیمایشی ـ توصیفی انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه‌ای بود که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ بیش از 89/0 محاسبه شد. داده‌های به دست آمده از پرسشنامه‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته‌ها: مهمترین هدف دانشجویان از جستجوی اطلاعات، انجام پروژه‌های درسی است و دانشجویان از دو روش رسمی و غیررسمی به جستجوی اطلاعات می پردازند. کتاب، تلاش و تجربه شخصی، از مهمترین منابع رسمی و غیررسمی کسب اطلاعات به شمار می‌رود. از بین پایگاه‌های الکترونیکی موجود، میزان اهمیت Science Direct برای دانشجویان بیشتر است(3/86 %) و پس از آن به ترتیب پایگاه‌های ISI(web of knowledge) (8/76%)، Springer (7/50%)، ProQuest (3/50%) و SCOPUS (50%)رتبه‌های دوم تا پنجم را به خود اختصاصداده اند. عوامل اصلی عدم دسترسی آسان به اطلاعات از دیدگاه دانشجویان، به ترتیب: سرعت پایین شبکه و مشکلات اتصال (7/77%)، عدم تسلط کافی به زبان انگلیسی (4/64%)، قطع اشتراک دانشگاه در مورد برخی پایگاه‌های اطلاعاتی الکترونیکی (9/60%)، عدم وجود منابع روزآمد در کتابخانه (2/57%) و عدم آشنایی با منابع تخصصی موجود (7/48%) می‏باشد. نتیجه گیری: در بررسی روش‌های اطلاع یابی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر، راهنمایی گرفتن از دوستان و استادان (5/71%) در اولویت اول و سپس آزمایش و خطا (4/49%)، شرکت در دوره‌های آموزشی کتابخانه (9/29%) و در نهایت یاری گرفتن از کتابداران (6/27%) قرار دارد ودانشجویان اظهار داشتند که مهارت لازم برای اطلاع یابی را دارا هستند.