جستاری پدیدار شناسانه به دانش بومی و فنون ِمعماریِ آب در ایران مطالعه موردی: بررسی اصول و فنون مبتنی بر معماری زیست اقلیمی شیوه صفوی با تاکید بر نقش آب و طبیعت

Abstract

آیا به آبی که می نوشید اندیشیده اید؟ آیا شما آن را از ابر نازل کرده اید یا ما آن را نازل می کنیم؟هرگاه بخواهیم این آب گوارا را تلخ و شور قرار می دهیم، پس چرا شکر نمی کنید؟(واقعه/70-68)از آب هر چیز را زنده قرار دادیم(انبیا/30)<br /> هنر همواره از بستر تفکری دورة خود برای شکل گیری و ادراک متأثر بوده و میتوان آن را شمایل ایده آل های دورة خود تلقی نمود. کیفیات ظاهری اثر هنری به مثابة ابزاری برای بیان تلقی می گردد که کلیت معنا به گونه ای نمادین در آن متجلی گشته است. ایرانیان نیز از دیرباز مبانی اندیشة خود را در صور تهایی نمادین در هنر خود متجلی ساخته اند. نمادگرایی از ویژگی های اصیل انسانی است که از آغازین دور ه های حیات او در آثار و بقایای هنرهایش نمودی خاص داشته است. سوزان ک. لانگر، که ارتباط میان هنرها و احساسات انسانی را دنبال می کند، عقیده دارد که هنرْ، خلق صورت های نمادین از احساسات انسانی است. از نظر او، اغلب فرم ها بیان مفهومی و نشان هایی برای بیان احساسات و بعدی عقلانی در بیان آن دارند. نمادهای هنری ارتباط جهتدار و بی واسطه ای دارند.(بیکر،1992،ص8)<br /> در این میان، نمادها و نگاره هایی کهن وجود دارند که نهان گاه آن ها به قول یونگ(یونگ،کارل گوستاو. ترجمة محمود سلطانیه(1377)) ناخودآگاه جمعی است. این«سرنمون »ها هرچندیک بار در صحنة فرهنگ و لباسهای مبدل پدیدار گشته و به صورتی تمثیلی و استعاری در رفتار،