تدوین چارچوبی برای کارآفرینی شهری در ایران

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> تقویت کارآفرینی و ایجاد بستر مناسب برای توسعه آن‌یکی از ابزارهای پیشرفت اقتصادی کشورهای در حال‌توسعه است. شهرها به‌عنوان عناصر اصلی تشکیل یک کشور از این تأثیر بی‌بهره نیستند. هدف این پژوهش تدوین چارچوبی برای استقرار کارآفرینی شهری در ایران است. <strong>روش‌شناسی:</strong> این پژوهش از نظر هدف، اکتشافی است و در آن از روش کیفی داده‌بنیاد استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگانی بود که در حوزه کارآفرینی و مدیریت شهری دارای دانش کافی بودند. برای گردآوری داده‌ها از ابزار مصاحبه نیمه ساخت‌یافته استفاده ‌شد. تحلیل متن مصاحبه‌ها به کمک نرم‌افزار Atlas ti انجام شد. ابعاد سنجش کارآفرینی شهری (نگرش کارآفرینانه، توانایی کارآفرینانه، آرمان کارآفرینانه، اقدام کارآفرینانه) به‌عنوان مقوله محوری مشخص شد و چارچوب نهایی تدوین شد<strong>.</strong> <strong>یافته‌ها:</strong> بر اساس تحلیل داده‌ها، نگرش کارآفرینانه، توانایی کارآفرینانه، آرمان کارآفرینانه، اقدام کارآفرینانه به‌عنوان مقوله محوری، شهر خلاق، خط‌مشی شکوفایی شهری، زیست‌بوم کارآفرینی شهری و شرایط تولید/خدمات کارآفرینانه به عنوان عوامل علی، انعطاف‌پذیری شهری، تراکم شهری، و عدم اطمینان محیطی به‌عنوان عوامل زمینه‌ای، تعاملات شهری و رقابت شهری به‌عنوان عوامل میانجی، کیفیت زندگی شهروندان، رضایت عمومی شهروندان، تعمیق سرمایه اجتماعی و شکل‌گیری آرمان‌شهرها به عنوان پیامدها شناسایی شدند. <strong>نتیجه‌گیری:</strong> کارآفرینی شهری از طریق شناسایی، ارزیابی و بهره‌برداری از فرصت‌های شهری موجب توسعه کارآفرینی، حل معضلات شهری، ترمیم ساختارهای شهری و رشد و شکوفایی کسب‌وکارهای کوچک و متوسط و ارتقای مطلوبیت زندگی شهر خواهد شد.