شناسایی و ارزیابی مشکلات سیستماتیک در نظام ملی نوآوری کشور ایران.

Abstract

<strong>زمینه و هدف:</strong> بهسازی نظام نوآوری کشور می‌تواند توسعه و پیشرفت کشور را تسهیل و تسریع کند. از این رو این پژوهش به شناسایی مشکلات و شکاف­های موجود در نظام ملی نوآوری و ارائه پیشنهادهای کاربردی برای رفع آنها می‌پردازد.<br /> <strong>روش­شناسی:</strong> پژوهش حاضر پژوهشی کاربردی و توصیفی- پیمایشی است. گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر مبتنی بر روش­های میدانی، پیمایشی و کتابخانه­ای است. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای محقق‌ساخته بوده است. جامعه آماری پژوهش مدیران ارشد بخش تحقیق و توسعۀ شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده است که 214 نفر آنها به عنوان نمونه آماری مورد نظرسنجی قرار گرفته‌اند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از روش تحلیل عاملی سلسله‌مراتبی استفاده شده است.<br /> <strong>یافته­ها:</strong> بر اساس خروجی تحلیل عاملی مرتبه اول 16 عامل شناسایی شد که با در نظر گرفتن 4 عامل موثر دیگرِ سرمایه­گذاری مخاطره­آمیز، شدت نوآوری، شدت تحقیق و توسعه و نسبت کارکنان دانشی، تعداد این عوامل به 20 مورد ارتقاء یافت. سپس عوامل مستخرجه متناسب با حوزه­های مورد بررسی در فرایند تحلیل عاملی مرتبه دوم مورد ارزیابی قرار گرفت.<br /> <strong>نتیجه­گیری:</strong> مرتفع نمودن شکاف­های موجود در نظام ملی نوآوری کشور، نیازمند ارتقاء منابع دانش فناورانه، توسعه­ی آزادی در نوآوری و همچنین ایجاد زمینه­هایی در خصوص کاهش ریسک و افزایش جذابیت برای سرمایه­گذاران به منظور سرمایه­گذاری بر روی نوآوری­های فناورانه است.