تاثیر ارتباطات سیاسی بر افشای داوطلبانه در بورس اوراق بهادار تهران

Abstract

<em>افشای داوطلبانه اطلاعات، مازاد بر الزام قانونی است که دربرگیرنده اطلاعات مالی و غیرمالی به منظور شفافیت بیشتر فرایندهای شرکت است. افشای داوطلبانه به عنوان یک نوع مکانیزم آگاهی دهنده ممکن است با فرایندهای مختلف شرکت در ارتباط باشد. به همین دلیل شرکت‌ها با توجه به ترکیب هیات مدیره خود تصمیماتی در زمینه نحوه افشای داوطلبانه اطلاعات اتخاذ می‌کنند و ممکن است بر اساس نوع مدیران سیاسی و غیر‌سیاسی متفاوت باشد. بدین ترتیب، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ارتباطات سیاسی بر افشای داوطلبانه اطلاعات در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این راستا تعداد 124 شرکت برای دوره زمانی 1390 الی 1396 انتخاب گردید. برای اندازه‌گیری افشای داوطلبانه از چک لیست ‌بوتوسان (1997) و جهت سنجش ارتباطات سیاسی از شاخص هزینه‌های سیاسی فاسیو (2006) استفاده شده است. همچنین جهت آزمون فرضیه‌های پژوهش از رویکرد داده‌های ترکیبی استفاده گردید. نتایج نشان داد ارتباطات سیاسی بر افشای داوطلبانه اطلاعات تاثیر منفی و معنی‌داری دارد. در حقیقت شرکت‌هایی که از ارتباطات سیاسی بیشتری برخوردار هستند، تمایل بیشتری به افشای داوطلبانه اطلاعات ندارند. </em>