بررسی توانایی مولفه های جریان وجه نقدی عملیاتی در پیش بینی سودهای آتی

Abstract

براساس استاندارد حسابداری شماره 2 ایران، استفاده از هر دو روش مستقیم و غیرمستقیم در گزارشگری جریانهای نقدی ناشی از فعالیتهای عملیاتی مجاز میباشد. با وجود تشویق به استفاده از روش مستقیم، این قدرت انتخاب موجب گردیده که شرکتهای ایرانی در گزارشگری مالی خود، از روش غیرمستقیم در تهیه صورت جریان وجوه استفاده نمایند و به جای افشای مولفه های جریان وجه نقد عملیاتی، تنها خالص جریان نقد عملیاتی را نمایش می دهند. استفاده از روش غیرمستقیم می تواند با اصول عمومی مربوط به تهاتر کردن دریافتها و پرداختهای وجه نقد در تهیه صورت جریان وجوه نقد در تضاد باشد. اصول عمومی که توسط هیئت تدوین استانداردهای حسابداری بین المللی (2007) در این زمینه توصیه گردیده، عبارت است از: "در صورت جریان وجوه نقد، تهاتر دریافتها و پرداختهای وجوه نقد تنها در صورتی که ارائه جریان وجوه نقد به صورت ناخالص دارای محتوانی افزاینده اطلاعاتی نباشد، مجاز میباشد." از این رو در این پژوهش به بررسی محتوای اطلاعاتی مولفه های جریان وجه نقد عملیاتی، از طریق آزمون توانایی این مولفه ها در پیش بینی سودهای آتی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده، تا از این طریق به مدیران شرکتها و قانون گذاران در تنظیم دامنه و الزمان نحوه ارائه صورت جریان وجوه نقد و به سرمایه گذاران در برآورد سودهای آتی یاری رساند. نتایج تحقیق بیانگر این است که افشای اطلاعات مولفه های جریان وجه نقد عملیاتی (روش مستقیم گزارشگری) اطلاعات مرتبط تری را برای تصمیم گیری ارائه میدهد و دارای محتوای فزاینده اطلاعاتی میباشد.