تاثیر گزارش حسابرسی مستقل در تصمیم گیری اعتباردهندگان (بانکهای ایران)

Abstract

یکی از مهمترین استفاده کنندگان از صورتهای مالی و گزارش های حسابرسی موسسات اعتباری و بانکها میباشند. در سیستم بانکداری دو کار عمده صورت میگیرد، یکی جمع آوری نقدینگی و دیگری اعطای اعتبار. تصمیم گیری اعطای اعتبار در سیستم بانکی براساس رویه ها و مدل های مشخصی صورت میگیرد که در آنها اخذ گزارشهای مالی و حسابرسی جایگاه ویژه ای دارد. در ایران به واسطه تحمیل خط و مشی ها و سیاست های دولتی بر سیستم بانکی و عدم استقلال کامل آنها در تصمیم گیری و الزام بانکها به اعطای اعتبارات خاص، موضوع تصمیم گیری در فضای کاملا مستقل و منطقی برمبنای مدل های رایج اعتباری و براساس منافع بانک و رقابت بین اعتباردهندگان در بازار آزاد اعتباری صورت نمیگیرد. این مقاله به بررسی این سوال پرداخته است که: گزارش حسابرس به شکل رایج آن چه تاثیری میتواند بر تصمیم گیری گروه خاصی از استفاده کنندگان یعنی اعتباردهنگان بگذارد؟ یافته های این تحقیق پیمایشی براساس نتایج حاصل از جمع آوری 76 پرسشنامه از تصمیم گیرندگان و مسئولین پرداخت اعتبار در سیستم بانکی میباشد. تجزیه و تحلیل های آماری نشان دهنده ارتباط قوی و موثر بین گزارش حسابرسی و تصمیم گیری اعتبار نمیباشد. ولی در صورت ثبات سایر شرایط پرداخت وام، گزارش حسابرسی دخالت نسبی در تصمیم گیری دارد. از طرف دیگر رفتارهای اعتباردهندگان تقریبا از یک مدل نسبی و الگوی معین پیروی میکند. همچنین نوع شخصیت اعتبارگیرنده و نوع وام در تصمیم گیری موثرند و گروه های مختلف اعتباردهنده از نظر جایگاه سازمانی یا تحصیلات و سابقه کار دیدگاه یکسانی نسبت به نقش حسابرسی مستقل در تصمیم گیری اعتبار داشته اند.