حمایت کیفری از رسانه‌های دیداری ـ شنیداری در حقوق ایران /نوشتة: علی مراد حیدری، علی جعفری

Abstract

حمایت کیفری در قالب جرم‌انگاری و تعیین مجازات، همچنان یکی از مهمترین روش‌های مقابله با هنجار شکنی است. قانونگذار، مداخله کیفری را در قلمرو فعالیت‌های مربوط به رسانه‌های دیداری ـ شنیداری با توجه به چالش‌های فرهنگی و اجتماعی توسعه این فعالیت‌ها، لازم دانسته است. حمایت کیفری مقنن در مورد رسانه‌های دیداری ـ شنیداری به ویژه در سه زمینه به عمل آمده است.<br /> <br /> حمایت از مالکیت فکری صاحبان این آثار و جلوگیری از تکثیر غیرمجاز آن‌ها؛<br /> حمایت از حق خلوت افراد و جلوگیری از تعرض به حریم خصوصی اشخاص، خانواده ها، اماکن اختصاصی و ... ؛<br /> حمایت از اخلاق و عفت عمومی و جلوگیری از نقض ارزش‌های اجتماعی و وسیله سوء استفاده قرار دادن آثار سمعی و بصری مبتذل و مستهجن.<br /> <br /> حمایت کیفری مورد اشاره به ویژه در " قانون نحوه مجازات اشخاصی که در امور سمعی و بصری فعالیت غیرمجاز می‌کنند“ مصوب 1379 و اصلاحی 1387 تجلی پیدا کرده است. با وجود این، اشکالاتی در حمایت کیفری از مالکیت فکری، حریم خصوصی و اخلاق و عفت عمومی در قلمرو آثار سمعی و بصری وجود دارد. برخی از این اشکالات عبارت‌اند از: ابهام در نحوه مسئولیت کیفری اشخاص حقوقی، حمایت ناقص از حقوق مادی صاحبان آثار مزبور و عدم حمایت از حقوق معنوی این اشخاص، میزان پایین جزای نقدی پیش‌بینی شده در قوانین، تبعیض جنسیتی در حمایت از جنبه‌هایی از حریم خصوصی و هم‌پوشانی و تعارضات موجود بین قانون مذکور با قوانین مرتبط با امور سمعی و بصری به ویژه قانون جرایم رایانه‌ای قانون حمایت حقوق پدیدآوردندگان نرم افزارهای رایانه‌ای، قانون مجازات اسلامی و ...<br /> <strong> </strong>