بررسی نقش روابط عمومی ‌در تولید و بازتولید سرمایه اجتماعی سازمانی و ارائه مدل مناسب

Abstract

<em>سرمایه اجتماعی منبعی است که در راستای دستیابی به اهداف، در اختیار سازمان‌ها و اشخاص قرار دارد. بنابراین روابط عمومی ، نقشی مهم و گاهی اوقات ضروری در تشکیل سرمایه اجتماعی و مصرف آن ایفا می‌کند. این پژوهش در پی یافتن پاسخ ‌این مساله که چگونه فعالیت‌های روابط عمومی ‌به تولید سرمایه اجتماعی به طور اعم و سرمایه اجتماعی سازمانی به طور اخص منجر می‌شود</em><em> صورت گرفته است. هدف اصلی این پژوهش شناسایی و تبیین نقش روابط عمومی ‌و مؤلفه‌های آن در تولید و باز تولید سرمایه اجتماعی سازمانی در واحد‌های تولیدی (</em><em>مورد مطالعه دو شرکت خودروساز ایرانی</em><em>) و ارائه مدل مناسب می‌باشد. </em> <em>این پژوهش از نظر نوع کاربردی و از نظر روش تحقیق پیمایشی از نوع توصیفی </em><em>–</em><em> تحلیلی است. جامعه آماری آن را مراجعه کنندگان به صنعت خودرو سازی (دو شرکت خودروساز ایرانی) تهران بزرگ در شش ماه اول سال 1389 تشکیل می‌دهندکه برروی330 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‌ای دو مرحله‌ای، تصادفی ساده و سیستماتیک اجرا شده است. ابزار پژوهش مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته بوده که روایی و پایایی آن در مرحله مقدماتی مورد بررسی و تایید قرار گرفته. </em> <em>نتیجه‌ این</em><em>پژوهش</em><em>نشان</em><em>داد </em><em>که از بین مؤلفه‌های تعریف شده برای روابط عمومی، مؤلفه‌های مدیریت روابط و توسعه مناسبات و اطلاعی و آموزش همگانی در تولید و باز تولید سرمایه اجتماعی سازمانی صنعت خودروسازی نقش مؤثری دارند درحالی که مؤلفه‌های اقناعی، حل مسئله و مشاوره‌ای نقشی در تولید و باز تولید سرمایه اجتماعی سازمانی در صنعت خودروسازی ایفا نمی‌کنند. </em>