بررسی عوامل موثر بر میزان اشتغال زایی بنگاه های اقتصادی کوچک در ایران

Abstract

در دو دهه اخیر، معضل بیکاری همواره یکی از چالشهای اصلی دولت ایران بوده است. رشد جمعیت ایران در فاصله سال های ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۵ حدود ۴ درصد برآورد شدهاست. از سال۱۳۷۶، متولدین دوره انفجار باروری دهه ۵۵ تا ۶۵ پا به سن اشتغال گذاشتند و تا به امروز آخرین گروه های آن وارد بازار کار می شوند .به دلیل انباشته شدن تعداد بیکاران از سالهای قبلی و محدودیت تولید شغل در کشور، اگر وضعیت اشتغال در کشور به همین روال ادامه یابد، احتمال دارد تا یک دهه دیگر هم کماکان این مساله جزو چالش های اصلی دولت باشد. از این روی لازم استمعضل بیکاری به عنوان یکی از مهم ترین عوامل آسیبهای اجتماعی ایران مورد توجه بیشتری قرار گیرد. از سوی دیگر نمیتوان نقش چشمگیر صنایع کوچک را در افزایش اشتغال، تولید و درآمد سرانه کشورهای توسعه یافته و برخی کشورهای در حال توسعه نادیده گرفت. اما آمارها بیانگر نقش کمرنگ بنگاه های اقتصادی کوچک ایران در ایجاد اشتغال است. بنگاه های اقتصادی کوچک ایران برای فعالیت خود با مشکلات بسیاری روبه رو هستند که میزان اشتغال زایی ایجاد شده توسط این بنگاه ها را تحت تاثیر قرار داده است. در این تحقیق سعی شده است تا عوامل موثر بر فعالیت بنگاه های اقتصادی کوچک که مانع از کاربرد قابلیت اشتغال زایی این بنگاه ها شده است، مورد بررسی قرار گیرد.