بررسی رابطه بین اعتماد، شرم، و گناه با خودمتمایز سازی در بین دانشجویان متاهل دانشگاه علامه طباطبایی تهران

Abstract

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه اعتماد، شرم و گناه با خود متمایز سازی در بین دانشجویان متاهل دانشگاه علامه طباطبایی تهران صورت گرفته است.تعداد 161دانشجوی متاهل (25 مرد و 91 زن)به روش تصادفی ساده و با استفاده از جدول نمونه¬گیری مورگان-گرجسی از میان دانشجویان متاهل دانشگاه علامه طباطبایی در سال تحصیلی90-89 انتخاب گردید. داده ها با استفاده از پرسش نامه جمعیت شناختی، پرسش نامه خودمتمایزسازی(DSI-2)، مقیاس اعتماد(TS) و پرسش نامه عاطفه خود-آگاه(2- TOSCA)جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون،تحلیل واریانس یک راهه،همبستگی پاره ای و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج نشان داد که خود متمایز سازی با اعتماد رابطه ی معنادار مثبتی دارد(43/0 r=، 01/0 p<) و با شرم رابطه ی معنادار منفی دارد(59/0- r=،01/0 p<).همچنین بین خود متمایز سازی و گناه رابطه ی معنادار منفی وجود دارد(57/0- r=، 01/0 p<). بین جنسیت و متغییرهای مورد مطالعه خودمتمایزسازی،اعتماد، شرم و گناه رایطه ای بدست نیامد. در نهایت ترکیب خطی متغییرهای اعتماد، شرم و گناه 58 درصد از واریانس خود متمایزسازی را در بین دانشجویان متاهل دانشگاه علامه طباطبایی پیش بینی کردند. بنابراین افراد با میزان خود متمایز سازی بالا اعتماد بیشتری در روابط زناشویی را تجربه می کنند و احساس شرم و گناه درآنهاپائین است.