تأثیر روش فن بیان در کاهش علائم لکنت زبان

Abstract

در این تحقیق، به تأثیر روش فن بیان در کاهش علائم لکنت زبان پرداخته شد . روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی بوده که پس از اجرای طرح نمونهگیری تصادفی، تعداد 30 نفر به صورت همتراز انتخاب شدند و یک گروه در معرض اعمال متغیر آزمایشی (گروه آموزش) قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش را تمامی کودکان مبتلا به 1389 تشکیل میدهند که در دامنه سنی 7 تا 12 سال قرار دارند و به کلینیک - - لکنت زبان شهر تهران در سال 90 های گفتار درمانی مراجعه کردهاند. جهت بررسی علائم لکنت زبان، علاوه بر مطالعه پرونده روانشناختی کودکان در مراکز و مصاحبه با مربی و والدین، از پرسشنامه محققساخته استفاده شد که شامل 20 سوال سهگزینهای بو ده و می باشد . پرسشنامه « تنش و تقلا » و « توقف ناگهانی » ،« تأخیر در بیان کلمات » ،« تکرار کلمات » دارای چهار حیطه 0 و روایی صوری، ظاهری و محتوایی است. در نهایت، با استفاده از مدل آماری / حاضر دارای ضریب اعتبار 78 تحلیل کواریانس، به آزمون سؤالهای تحقیق پرداخته شد. یافتهها نشان می دهد آموزش فن بیان در کاهش چهار حیطه ذکر شده بالا از علائم لکنت زبان موثر است.