نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorطالبی, علیfa_IR
dc.contributor.authorاسلامی, زهراfa_IR
dc.contributor.authorعباسی, عبدالحسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T17:06:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T17:06:27Z
dc.date.available1399-07-08T17:06:27Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T17:06:27Z
dc.date.issued2019-06-22en_US
dc.date.issued1398-04-01fa_IR
dc.date.submitted2016-08-14en_US
dc.date.submitted1395-05-24fa_IR
dc.identifier.citationطالبی, علی, اسلامی, زهرا, عباسی, عبدالحسین. (1398). مقایسه اولویت‌بندی سیل‌خیزی زیرحوضه‌ها با استفاده از مدل HEC-HMS و روش‌های تجربی درحوزه آبخیز اسکندری. مهندسی و مدیریت آبخیز, 11(2), 336-343. doi: 10.22092/ijwmse.2017.107260.1174fa_IR
dc.identifier.issn2251-9300
dc.identifier.issn2322-536X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/ijwmse.2017.107260.1174
dc.identifier.urihttps://jwem.areeo.ac.ir/article_118758.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/13105
dc.description.abstractشناسایی مناطق دارای پتانسیل زیاد سیل­‌خیزی در حوزه آبخیز از جمله کارهای بسیار مهم در کنترل سیل و کاهش خسارات ناشی از آن می‌باشد. در تحقیق حاضر، به بررسی امکان اولویت‌بندی نه زیرحوضه از نظر سیل­خیزی در حوزه آبخیز اسکندری واقع در استان اصفهان با استفاده از نرم‌افزار  HEC-HMSپرداخته شده است. همچنین، اولویت‌بندی زیرحوضه­ها با استفاده از روش­های تجربی ضریب سیل‌خیزی و دبی پیک در واحد سطح انجام شد. به‌منظور اجرای مدل HEC-HMS از بارش طرح با دوره بازگشت‌های دو ، پنج، 10، 50 و 100 ساله استفاده شد. با کاربرد روش حذف ترتیبی زیرحوضه‌ها و حذف CN هر یک از زیرحوضه­‌ها در هر مرتبه از اجرای مدل، هیدروگراف‌های سیل متناظر با بارش، برای هر یک از زیرحوضه‌ها محاسبه و میزان تأثیر هر یک از آن‌ها در تولید سیل خروجی به‌دست آمد و زیرحوضه‌ها به‌ترتیب نقش آن‌ها در سیل خروجی اولویت‌بندی شدند. نتایج نشان داد، زیرحوضه I با احتساب زیرحوضه‌های مستقل و غیر مستقل دارای اولویت نخست پتانسیل سیل­‌خیزی می‌باشد. اولویت‌بندی زیرحوضه­‌ها در دو روش تجربی به‌کار برده شده نتایج کاملا متفاوتی از یکدیگر داشته و عدم تبعیت این اولویت­بندی از یک روند خاص می‌باشد. به‌طوری که زیرحوضه E در روش ضریب سیل‌خیزی دارای اولویت ششم و در روش برآورد دبی پیک در واحد سطح دارای اولویت سوم می‌باشد. با مقایسه اولویت‌بندی زیرحوضه­‌ها در مدل HEC-HMS در دوره بازگشت­‌های مختلف، نتایج نشان می‌­دهد که اولویت­‌بندی زیرحوضه­‌ها در دوره بازگشت‌­های مختلف از روندی خاص تبعیت می‌­کند. بنابراین، مدل HEC-HMS کارایی بیشتری در اولویت‌بندی زیرحوضه‌ها از لحاظ سیل­‌خیزی نسبت به روش‌های تجربی دارد.fa_IR
dc.format.extent472
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداریfa_IR
dc.publisherSoil Conservation and Watershed Management Research Institute (SCWMRI)‎en_US
dc.relation.ispartofمهندسی و مدیریت آبخیزfa_IR
dc.relation.ispartofWatershed Engineering and Managementen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/ijwmse.2017.107260.1174
dc.subjectاستان اصفهانfa_IR
dc.subjectبارش-روانابfa_IR
dc.subjectدبی پیکfa_IR
dc.subjectضریب سیل‌خیزیfa_IR
dc.subjectکنترل سیلfa_IR
dc.titleمقایسه اولویت‌بندی سیل‌خیزی زیرحوضه‌ها با استفاده از مدل HEC-HMS و روش‌های تجربی درحوزه آبخیز اسکندریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه یزدfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه یزدfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه یزدfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue2
dc.citation.spage336
dc.citation.epage343


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد