واکاوی بیان شیوههای تمثیلی در قرآن کریم
(ندگان)پدیدآور
کمالی بانیانی, مجیدرضاکمالی بانیانی, محمدرضاکمالی بانیانی, مـهدیرضاخزاعی, مجیدنوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
تمثیل نوعی روایت منثور یا منظوم است که نویسنده در آن عوامل، وقایع و گاهی نیز محیط آن را ابداع می کند تا در سطح ظاهری یا اولیه روایت، معنایی منسجم ایجاد کنند و در همان حال، دالِ بر نظام معنایی ثانویه مرتبط باشند. تمثیل شگردی روایی است که در هر فرم یا گونه ادبی میتوان از آن استفاده کرد. یکى از روشهاى انتقال مفاهیم در قرآن نیز قصّهگویى است. داستانهاى قرآن در عین واقعى بودن، از نوع قصّههاى تمثیلى بوده و هر یک به طور غیرمستقیم حامل پیام و نکتهاى مىباشند. با عنایت به این موضوع که بخش اعظم پژوهشهاى قرآنى در باب نکات اخلاقى و تربیتى است و تحقیق در زمینه انواع تمثیل در قصّهها و مَثَلهاى قرآنى از دیدگاه ساختار و محتوا بسیار اندک است، در این مقاله به واکاوی کارکردهای تمثیل در قرآن پرداخته شده است.
کلید واژگان
قرآنتمثیل
کارکردها
شاخهها و شاخصهها
شماره نشریه
18تاریخ نشر
2014-06-221393-04-01
ناشر
دانشگاه آزاد اسلامى واحد جیرفتJiroft Azad University
سازمان پدید آورنده
دانشـــجوی دکتـری تخصــصی، گرایش حـقوق خـصــوصی.عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ایذه.
دانشجوی دکتری تخصصی زبان و ادبیات فارسـی.
دانشآموخته دکتری.




