ارزیابی ساختار اقتصاد ایران با رویکرد توسعه پایدار

Abstract

در این مقاله، با استفاده از رویکرد توسعه پایدار، چارچوبی مفهومی برای ارزیابی ساختار اقتصاد ایران پیشنهاد شده است. بر اساس یافته‏های آن، بالاترین و پایین‏ترین عدد شاخص توسعه پایدار، به ترتیب مربوط به دهه‏های 1350 و 1370 است. نتایج تحلیل حساسیت الگو در دهه 1380 نشان می‏دهد حوزه آب، بحرانی‏ترین موضوع در بحث پایداری توسعه است و بهبود شاخص‏های شدت مصرف آب، سرانه مصرف آب و میزان ذخایر آب‏های زیرزمینی، بیشترین تأثیر را در بهبود شاخص پایداری کل دارند. <strong> </strong>