بررسی نظریه انسانکامل در کلام امام صادق علیهالسلام
(ندگان)پدیدآور
خیاطیان, قدرت اللهطباطبایی عمید, رضانوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
انسانشناسی از مهمترین مباحث جهانبینی است. انسانکامل واسطه بین حق و خلق بوده و شناسای جهان، خدا و خود است. نظریه انسانکامل از اصلیترین مباحث عرفانی است. هرچند محققان پیدایی این نظریه را به دوران قبل از ابنعربی مربوط دانستهاند، اما وی آن را همچون سایر موضوعهای عرفان نظری تدوین کرد. امام صادق(ع) شناخت ذات الاهی را میسر ندانسته، معرفت الاهی را از طریق اسمای خداوند ممکن میداند. از نظر ایشان، انسانکامل، که حضرت محمّد (ص) و اولیای محمدیین هستند، جامع اسمای الاهیاند و خلقت جهان نیز به آنها اختصاص دارد. انسانکامل نزد ایشان صاحب مقام ولایت، و خلیفه خداوند بر روی زمین است. انسانکامل محل مشیت الاهی و حائز مقام انشاء و حجّت است. زمین هرگز از حجّت و ولی الاهی خالی نیست. روش بررسی مقاله تحلیل محتوا است.
کلید واژگان
انسانکاملامام صادق(ع)
اسمای الاهی
شماره نشریه
41تاریخ نشر
2019-08-231398-06-01
ناشر
مجتمع آموزش عالی شهید محلاتی (ره)سازمان پدید آورنده
دانشیار گروه ادیان و عرفان، دانشگاه سمناندانشجوی دکتری عرفان و تصوف، دانشگاه سمنان




