تاثیر سطوح مختلف سبوس ذرت بر جمعیت میکروبی، فراسنجه‌های شکمبه‌ای و خونی و ابقای نیتروژن در میش‌های دالاق

Abstract

به منظور بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت بر جمعیت میکروبی، فراسنجه‌های شکمبه‌ای و خونی و ابقای نیتروژن در میش‌های دالاق از 20 رأس میش 3 شکم زایش با میانگین وزن 7/3±36 کیلوگرم استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار انجام شد. تیمارها شامل: تیمار اول (بدون سبوس ذرت)، تیمار دوم (حاوی 7 درصد سبوس ذرت)، تیمار سوم (حاوی 14درصد سبوس ذرت) و تیمار چهارم (حاوی 21 درصد سبوس ذرت) بودند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت در میش‌ها اثر معنی‌داری بر جمعیت پروتوزوا و جمعیت میکروبی شکمبه نداشت (05/0< p). تیمارهای آزمایشی تأثیری برpH شکمبه در زمان ناشتا، سه و شش ساعت بعداز خوراک دهی وعده صبح نداشت (05/0< p). غلظت آمونیاک مایع شکمبه در جیره حاوی 14 درصد سبوس ذرت به طور معنی‌داری بیشتر از سایر تیمارها بود (05/0p <). در بین میش‌های مصرف‌کننده سطوح مختلف سبوس ذرت، اختلاف معنی‌داری از نظر فراسنجه‌های خونی گلوگز، کلسترول‌، تری‌گلیسیرید، اوره، پروتئین‌کل، آلبومین وگلوبولین مشاهده نشد (05/0< p)، همچنین، تفاوت معنی‌داری در بین تیمارهای مختلف از نظر نیتروژن مصرفی، نیتروژن دفعی ادرار، نیتروژن دفعی مدفوع و ابقا ظاهری نیتروژن وجود نداشت (05/0< p). به طور کلی سبوس ذرت را می توان تا 21 درصد جیره گوسفند بدون هیچگونه اثر منفی استفاده کرد