بررسی استعاره در دیوان ناصرخسرو
(ندگان)پدیدآور
رضایی, حمیدظاهری, ابراهیمنوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
هدف از نگارش این مقاله بررسی مواد استعاره، ساختار استعاره، ویژگی و شگردهای استعارهسازی به عنوان مهمترین عنصر خیال در دیوان ناصرخسرو است. اعضای بدن انسان، طبقههای مختلف مردم، طبیعت، دنیا و آسمان مهمترین عناصری هستند که ناصرخسرو به عنوان مواد استعاره در دیوان خود از آنها بهره برده است.
ناصرخسرو بیشتر برای توضیح و تبیین اندیشههای مختلف خود به عناصرخیال از جمله استعاره توجه داشته و برای این منظور نیز از استعاره مصرحه مطلقه که فهم آن آسانتر است، بیش از دیگر انواع استعاره استفاده کرده است.
ناصرخسرو برای استعارهسازی معمولاً نخست تشبیهی میآورد و در بیتهای بعد با حذف مشبه یا مشبهبه آن تشبیه را به استعاره تبدیل میکند؛ شیوه دیگر، این است که ابتدا در بیتی درباره موضوعی، شخصی، شیء یا گروهی مطلبی میگوید و سپس در بیت بعد، استعارهای در رابطه با آن موضوع میآورد؛ از استعارههایی که در دیوان ناصرخسرو آمده است، استعارههایی است که در چیستان به کار رفتهاند و با توصیفاتی که ناصرخسرو در مورد آن چیستان میدهد، یافتن مستعارُّله آسان است.
کلید واژگان
ناصرخسرواستعاره
طبیعت
دنیا
طبقه های مختلف جامعه
شماره نشریه
7تاریخ نشر
2013-07-231392-05-01
ناشر
دانشگاه سمنانشاپا
2008-95702717-090X




