بررسی اثر استفاده از اسپرم ماده‌زا در برنامه سوپراوولاسیون بر روی توسعه و ساختار ژنتیکی گله

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی اثر استفاده از اسپرم ماده‌زا بر گسترش گله و همین‌طور بر پیشرفت ژنتیکی، در شرایطی که همه دختران متولد شده در گله نگهداری شوند، می‌باشد. ارزش‌های اصلاحی واقعی (TBV) و تخمینی (EBV) یک گله با 30000 رأس تلیسه، 24900 رأس گاو شکم اول و 19671 رأس گاو شکم دوم برای صفت تولید شیر 305 روز، در ویژوال بیسیک 6 مورد شبیه‌سازی قرار گرفت. در این مطالعه، چهار استراتژی در نظر گرفته شد. در استراتژی 1، اسپرم معمولی برای تلیسه‌ها و گاو‌های دهنده جنین مورد استفاده قرار می‌گرفت. در استراتژی 2، گاوها، دهنده جنین نبودند و برای تلقیح تلیسه‌های دهنده، اسپرم ماده‌زا مورد استفاده قرار می‌گرفت. در استراتژی 3، برای تلیسه‌ها و گاوهای دهنده، اسپرم ماده‌زا در نظر گرفته شد و در استراتژی 4، برای تلقیح تلیسه های دهنده اسپرم ماده زا و برای تلقیح گاوهای دهنده اسپرم معمولی، مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج این مطالعه، حداکثر پیشرفت ژنتیکی حاصل از استراتژی‌های 1 تا 4، برای تولید شیر 305 روز در کل گله، به ترتیب 09/7، 9/3، 6/7 و 9/7 کیلوگرم بود. استفاده از اسپرم ماده‌زا در تکنیک انتقال جنین نهایتا به میزان 11 درصد تعداد دختران متولد شده در گله را افزایش داد. اگر اسپرم ماده‌زا علاوه بر تکنیک انتقال جنین، برای تلقیح سایر تلیسه‌ها (که گیرنده یا دهنده جنین نیستند) نیز مورد استفاده قرار گیرد، افزایش تعداد دختران تا حد 34 درصد خواهد بود.