‌گوارش‌پذیری و تخمیر کاه گندم و کنجاله سویا توسط باکتری‌های جدا شده از شکمبه گوسفندان تغذیه شده با جیره‌های حاوی تفاله‌زیتون

Abstract

آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر استفاده از مقادیر مختلف تفاله‌زیتون به جای دانه جو در جیره گوسفندان بر فعالیت میکروارگانیسم‌ها یا باکتری‌های جداشده از مایع شکمبه آنها در گوارش کاه‌گندم (منبع الیافی) و کنجاله‌سویا (منبع پروتئینی) انجام شد. برای این منظور از تعداد 12 راس گوسفند عربی نر بالغ با میانگین وزنی ۳۳ کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل مایع حاصل از شکمبه گوسفندان تغذیه شده با سه جیره آزمایشی مشتمل بر چهار تکرار بود: 1-جیره شاهد (فاقد تفاله‌زیتون)، 2- جیره حاوی 8/7 درصد تفاله زیتون و 3- جیره حاوی ۶/15 درصد تفاله‌زیتون. پتانسیل تولید گاز کاه‌گندم کشت شده با باکتری‌های جدا شده از مایع شکمبه گوسفندان تغذیه شده با جیره حاوی ۶/۱۵ درصد تفاله زیتون به طور معنی‌داری نسبت به شاهد کاهش یافت (۹۲/۷۶ در برابر ۴۸/۴۷ میلی‌لیتر). گوارش‌‌پذیری ماده آلی کاه گندم توسط جمعیت کامل میکروارگانیسم‌های شکمبه حاصل از گوسفندان تغذیه شده با ۸/۷ درصد تفاله‌زیتون در جیره، نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (۱۲/۲۱ در برابر ۹۰/۳۰ درصد). نرخ تولید گاز کاه‌گندم و کنجاله‌سویای تخمیر شده با مایع شکمبه گوسفندان تغذیه شده با جیره‌ی حاوی 8/7 درصد تفاله‌زیتون در مقایسه با سایر جیره‌ها بیشترین مقدار بود (به‌ترتیب ۰۱۷/۰ و ۰۵/۰ میلی‌لیتر در ساعت). مقدار عامل جداکننده (PF)، بازده تولید توده میکروبی و تجزیه دیواره سلولی کاه گندم کشت شده با باکتری‌های جداسازی شده از مایع شکمبه گوسفندان دریافت کننده جیره حاوی ۶/15 درصد تفاله‌زیتون نسبت به بقیه جیره‌ها کم‌تر بود. گوارش‌‌پذیری ماده خشک کاه گندم و کنجاله‌سویا توسط جمعیت کامل میکروارگانیسم‌های