بررسی باهمآیی پیشفعل و همکرد «کشیدن» در فعل مرکب فارسی بر اساس نظریة واژگان زایشی
(ندگان)پدیدآور
روحی بایگی, زهرانوع مدرک
Textمقاله علمی - پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
این مقاله با هدف بررسی و تحلیل باهماییِ عناصر پیشفعل اسمی و همکرد «کشیدن» در فعل مرکب فارسی بر مبنای نظریة واژگان زایشی (پاستیوسکی ، 1995) نگاشته شده است و میکوشد تا با بهرهگیری از مفاهیم مطرح در این نظریه، علل معناییِ تاثیرگذار بر باهمآیی عناصر مذکور و محدودیتهای حاکم بر آن را مورد بررسی قرار دهد. در این مسیر پس از طبقهبندی عناصر پیشفعلی اسمی ترکیب شده با همکردِ «کشیدن»، تلاش میکنیم به بررسی سهم معنایی آنها در مجموعه دادههای مورد تحلیل بپردازیم. از نتایج این تحلیل میتوان به نقش و تأثیر اطلاعات رمزگذاری شده در سطوح چندگانة بازنماییهای واژگانی- معناییِ عناصر پیشفعل و همکرد «کشیدن» در باهمایی عناصر تشکیلدهندة این گروه از افعال مرکب اشاره کرد. روش این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. افعال مرکب مورد بررسی و معانی و مثالهای مربوطه از فرهنگ بزرگ سخن (انوری، 1381) استخراج شده است.
کلید واژگان
فعل مرکب فارسیهمکرد «کشیدن»
باهمایی
محدودیتهای ترکیب
واژگان زایشی
پژوهش های توصیفی زبان شناسی
شماره نشریه
15تاریخ نشر
2018-04-211397-02-01
ناشر
دانشگاه بوعلی سیناسازمان پدید آورنده
دکترای تخصصی دانشگاه تهرانشاپا
2252-07402322-4975




