مقایسه بازنمود عواطف واستعاره های مفهومی در زبان ناشنوایان وشنوایان بالغ

Abstract

در مقاله حاضر بازنمود استعاره مفهومی به ویژه استعاره عشق در زبان ناشنوایان و تفاوت‌های آن با فارسی زبانان شنوا مورد بررسی شده است. به این منظور با 28 ناشنوا حول محور احساسات و روابط عاشقانه مصاحبه انجام‌شد. در انتها چگونگی ساخت و دامنه استفاده از استعاره‌های مفهومی عشق، بین فارسی زبانان شنوا و زبان اشاره طبیعی ایرانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان می‌دهد که اگر چه به طور کلی دامنه ساخت و استفاده از استعاره نزد ناشنوایان نسبت به فارسی زبانان شنوا محدودتر است، اما در برخی قلمرو‌ها از جمله مواردی که از ظرفیت‌های زیستی بدن انسان و تجربه‌های جسمانی نشات گرفته‌اند، استعاره مفهومی عشق در اشاره‌های زبان اشاره طبیعی به طور گسترده توسط ناشنوایان مورد استفاده قرار می‌گیرد. در جامعه آماری مورد بررسی قلمرو های ماده خوراکی، برتری اجتماعی و جنون-دیوانگی به ترتیب 80، 17 و 33 درصد بیشتر از قلمرو شنوایان مشاهده شدند.