تبیین مهم‌ترین روش‌های عاطفی آسیب‌زا در تربیت با تکیه بر آیات قرآن کریم و احادیث ائمّه(ع)

Abstract

<em>یکی از خصوصیّات برجستة انسان نسبت به دیگر موجودات، برخورداری از نیروی عاطفه است. این نیرو یکی از ملزومات زندگی اجتماعی به شمار می‌رود. انسان‌ها در پرتو دلبستگی به یکدیگر، زندگی تشکیل می‌دهند و با از خود گذشتگی و ایثار به این زندگی ادامه می‌دهند و به پرورش نسل‌های بعد از خود می‌پردازند. در قرآن و روایات ائمّه^(ع) نیز به مصادیق مثبت عاطفه همچون ایثار، محبّت، خشم در مقابل ظلم و مقابله با کینه، حسد، بُخل و رذایل دیگر بسیار اشاره شده است. با توجّه به اهمیّت مسئله در امر تربیت و </em><em>فراوانی روش‌های ایجابی عاطفی در عمل تربیتی افراد خانواده</em><em>و ناشناخته ماندن روش‌های سلبی عاطفی که با عنوان روش‌های عاطفی آسیب‌زا در تربیت از آن یاد می‌شود، این پژوهش درصدد است با روش توصیفی‌ـ تحلیلی و با استفاده از منابع دینی و یافته‌های علوم معاصر به تبیین مهم‌ترین روش‌های عاطفی آسیب‌زا در تربیت بپردازد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که مهم‌ترین روش آسیب‌زا تبعیض میان کودکان و تحقیر کودک در برابر دیگران است که با روش‌هایی چون استهزاء و تمسخر، ملامت و سرزنش، تهمت، دشنام و القاب زشت بروز می‌یابد و راهکارهایی همچون تکریم شخصیّت کودک در هر شرایط، توجّه به احساسات او و دوری از تبعیض، </em><em>می‌تواند راهی برای مقابله با این روش باشد</em><em>. این مهم با درک بهتر موقعیّت کودک، احساسات او و دقّت در عملکرد والدین در برابر افراد خانواده و به طور کلّی، متربّیان حاصل خواهد شد</em><strong><em>.</em></strong>