نمادپردازی در ادبیات دفاع مقدس (مطالعه‌ی موردی: ده داستان برگزیدۀ کودک)

Abstract

نمادگرایی یکی از روش‌های کاربردی برای انتقال مفاهیم است و این شیوه در زمینۀ ارائۀ آموزش به کودکان نقش مهمی دارد؛ زیرا برای انتقال مفهومی به ذهن کودکان، نیازمند ساده‌سازی و تجسم‌بخشیدن به مفاهیم انتزاعی هستیم. استمداد از نمادها برای ارائۀ مضامین پایداری، در ادبیات کودک و مخصوصاً داستان‌های مورد بررسی، ازجمله اسم من پلاک است، سنگر چوبی، اسم من خاکریز است، من یک قاصدکم، آقای نویسنده و گرگ و بزغاله، خودکار قرمز بابا، یک دنیا پروانه، سجادۀ سبز، خورشید زمین و ماهی‌ها در آب زنده‌اند، به‌وفور دیده می‌شود. ملاک در انتخاب این داستان‌ها، احتمال وجود مفاهیم و شخصیت‌های نمادین در آن‌ها بوده است. نتیجۀ به‌دست‌آمده از پژوهش این است که نمادین‌بودن داستان‌های مورد بررسی از بارزترین مشخصه‌های آن‌هاست و در این میان، شخصیت‌های نمادین در این داستان‌ها بسامد و فراوانیِ قابل ملاحظه‌ای دارند و این، خود، نشان‌دهندۀ اهمیت و کارکرد مفید شخصیت‌های نمادین در زمینۀ انتقال مفاهیم ادبیات مقدس به ذهن مخاطب خاص است.