بررسی میزان کاربست اخلاق حرفه ای تدریس در بین اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر

Abstract

رعایت اخلاق آموزشی تضمین‌کننده‌ سلامت فرایند یاددهی- یادگیری در دانشگاه است و موجب افزایش تعهد پاسخگویی مدرسان نسبت به نیازهای دانشجویان می‌شود. هدف این پژوهش سنجش میزان کاربست اخلاق حرفه‌ای تدریس از سوی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم دریایی امام خمینی‌(ره) نوشهر می‌باشد. در بخش تحلیل اسنادی این پژوهش از فرم فیش‌برداری و در بخش پیمایشی، از پرسشنامه‌ای محقق‌ساخته، حاوی 50 مؤلفه اخلاق حرفه‌ای تدریس احصاء شده از منابع داخلی و خارجی، استفاده شد. روایی پرسشنامه از دید متخصصان مورد تأیید قرار‌گرفت و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 88/0تعیین گردید. نمونه آماری با توجه به آمار تفکیکی دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشکده‌ها و با استفاده از فرمول کوکران و با روش طبقه‌ای و سهمیه‌ای، 366 نفر تعیین شد. با توجه به یافته­های پژوهش و با عنایت به شرایط متفاوت دانشگاه­های افسری، بعد سازمانی به عنوان یکی از ابعاد اخلاق حرفه­ای تدریس افزون بر ابعاد مطرح در سایر مراکز آموزش عالی شناسایی شد. همچنین مشخص شد که از دید دانشجویان میزان کاربست اخلاق حرفه‌ای تدریس از سوی اعضای هیأت علمی دانشگاه با میانگین 17/4 در حد بالایی قرار دارد. مهم­تر آنکه در مواردی که بین مولفه‌های اخلاق حرفه‌ای تدریس و نظامی‌گری همپوشانی وجود داشته است مولفه‌ها در بالاترین سطح رعایت شده‌اند.