اثر انتقال باکتری‌های تجزیه کننده لیگنوسلولز روده موریانه به شیرابه شکمبه بر فراسنجه‌‌های تولید گاز و قابلیت هضم کاه گندم و سرشاخه خرما در شرایط برون‌‌تنی

Abstract

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثر انتقال باکتری‌های باسیلوس لیچنیفورمیس، آکروباکتریوم اینترمدیوم و میکروباکتریوم پالادیکولا جدا شده از روده موریانه به شیرابه شکمبه بر فراسنجه‌های تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی کاه گندم و سرشاخه خرما به روش برون‌تنی بود. هر سوبسترای تلقیح شده با ایزوله‌های باکتریایی گرمخانه‌گذاری شد و با تیمار شاهد (بدون تلقیح باکتریایی) مقایسه گردید. فراسنجه‌های تولید گاز، قابلیت هضم شکمبه‌ای ماده خشک و ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم، ضریب تفکیک، pH و قابلیت هضم آزمایشگاهی ماده خشک، ماده آلی، فیبر نامحلول در شوینده خنثی و فیبر نامحلول در شوینده اسیدی (به روش دو مرحله‌ای) در همه تیمارهای آزمایشی مشابه بود (05/0<P). تلقیح گونه‌های باکتریایی به شیرابه شکمبه به طور قابل ملاحظه‌ای سبب افزایش غلظت نیتروژن آمونیاکی در هر دو سوبسترا شد (05/0>P)، به طوری که بیشترین و کمترین میزان آن به ترتیب در تیمار تلقیح شده با گونه آکروباکتریوم و تیمار شاهد مشاهده گردید. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، تلقیح باکتری‌های تجزیه‎کننده لیگنوسلولز جدا شده از روده موریانه به شیرابه شکمبه تأثیری بر فراسنجه‌های تولید گاز و قابلیت هضم مواد مغذی کاه گندم و سرشاخه خرما نداشت، هرچند آن‌ها سبب افزایش غلظت نیتروژن آمونیاکی شدند.