بررسی روشهای جدید تعیین سطح آستانه مقاومت لغزشی و مقایسه با روشهای تک نقطهای و مدل NUS
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
528.9کیلوبایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
سطح آستانه مقاومت لغزشی(TL) فرایندی است که به طور گسترده در مدیریت روسازی بکار میرود تا حداقل مقاومت لغزشی اندازهگیری شده را به طور استاندارد به عنوان آستانه برای فعال سازی تعمیر و نگهداری هر بخش از روسازی که دارای مقاومت لغزشی کمتری نسبت به این آستانه باشد، جهت ایمنی رانندگی در سطح مرطوب و خطرناک را تعیین نماید. روشهای مختلفی جهت تعیین سطح آستانه مقاومت لغزشی در کشورهای مختلف (بسته به شرایط اقلیمی آنها) به کار گرفته میشود. تعیین دقیق آستانه مقاومت لغزشی دارای اهمیت فراوان است و همچنین اجرای به موقع آن باعث جلوگیری بسیاری از تصادفات میگردد. تاکنون روشهای تک نقطه ای مختلفی جهت تعیین آستانه مقاومت لغزشی در کشورهای مختلف دنیا مورد استفاده قرار گرفته است از جمله: روش سه نقطه روی منحنی، روش کل کشوری، گروهبندی نمودار درختی و سلسله مراتبی و... از آنجایی که اندازهگیری تک نقطهای مقاومت لغزشی برای نشاندادن عملکرد مقاومت لغزشی در یک سطح روسازی دقیق نیست. لذا، این محدودیت عمده مدلهای تک نقطهای را میتوان با استفاده از مدلهای مقاومت لغزشی دو پارامتری یعنی مدل مقاومت لغزشی Penn State و مدل شاخص اصطکاک بین المللیPIARC(IFI)، مدل کل کشوری CRR-SN برطرف کرد. مدلNUS یکی از آخرین مدلهایی است که بطور دقیق تر جهت تعیین آستانه استفاده شده و به کارگیری هریک از انها در این مقاله مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد.
کلید واژگان
سطح آستانهآستانه مقاومت لغزشی
تصادفات
شاخص اصطکاک بین المللی
شماره نشریه
102تاریخ نشر
2020-03-201399-01-01
ناشر
مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازیسازمان پدید آورنده
استادیار، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، تهران، ایرانشاپا
1735-062X2676-4261
