«بررسی سیر تحول شخصیّت اسکندر از کشورگشایی تا پیامبری در شرفنامه نظامی»

Abstract

اسکندر مقدونی، یکی از چهره‌های تاریخ‌ساز و اثرگذار در تاریخ و تمدّن بشر بوده­است. به‌جز متون تاریخی که به صورت مفصّل دربارۀ زندگی و شخصیّت اسکندر سخن­گفته‌اند، در چند اثر به‌صورت نظم یا نثر، به داستان زندگی او پرداخته شده است. منظومه‌های داستانی نظامی، از حیث وجود شخصیّت‌های قوی و ماندگار، برجستگی قابل‌توجّهی دارند. در این پژوهش کوشش شده­است، شناختی دقیق‌تر و جزئی­تر از چهرۀ اسکندر، به‌عنوان شخصیّت اصلی <em>شرفنامه</em> صورت گیرد و نیز شیوه‌های شخصیّت‌پردازی نظامی و چگونگی تحوّل­یافتن اسکندر، بررسی و تحلیل شود. بدین منظور، از شخصیّت داستانی اسکندر که در مقام شخصیّت اصلی <em>شرفنامه</em> است، سخن خواهدرفت. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که نظامی برخلاف بسیاری از داستان‌پردازان کلاسیک، از روش نمایش غیرمستقیم بیشتر از تعریف مستقیم بهره برده است و روش‌های مورد استفادۀ او در کار خود، روندی رو به پیشرفت داشته و الگوی شخصیّت‌پردازی کاملی را در منظومة <em>شرفنامه</em> نشان­داده است.<br /> <strong> </strong>