نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدهرامی, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T22:02:26Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T22:02:26Z
dc.date.available1399-07-08T22:02:26Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T22:02:26Z
dc.date.issued2019-12-22en_US
dc.date.issued1398-10-01fa_IR
dc.date.submitted2019-03-04en_US
dc.date.submitted1397-12-13fa_IR
dc.identifier.citationدهرامی, مهدی. (1398). رد انتساب عجایب‌الدنیا به ابوالموید بلخی برحسب مقایسه این اثر و عجایب مندرج در گرشاسب‌نامه اسدی طوسی. متن شناسی ادب فارسی, 11(4), 95-112. doi: 10.22108/rpll.2019.115838.1466fa_IR
dc.identifier.issn2008-5486
dc.identifier.issn2476-3268
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22108/rpll.2019.115838.1466
dc.identifier.urihttp://rpll.ui.ac.ir/article_23787.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/123696
dc.description.abstractبه ابوالموید بلخی کتابی با عنوان عجایب‌الدنیا منسوب است که برخی به قطعیت، آن را از وی دانسته و معتقدند در قرن هفتم دخل و تصرفاتی در آن ایجاد شده است. ابوالموید صاحب شاهنامه‌ای منثور بوده که بخشی از آن به داستان گرشاسب اختصاص داشته و بخش اخیر، منبع اسدی طوسی در نظم گرشاسب‌نامه نیز بوده است. این مقاله با توجه به تاریخ سیستان و برخی عجایب‌نامه‌های کهن دیگر به مقایسه عجایب‌الدنیا و منظومه گرشاسب‌نامه اسدی طوسی پرداخته است و سعی دارد نشان دهد آیا ابوالموید صاحب کتابی مستقل با موضوع عجایب‌ سرزمین‌های مختلف بوده است و چه مشابهت‌هایی میان بخشی از عجایب مندرج در گرشاسب‌نامه اسدی و عجایب‌الدنیا که از منبعی واحد استفاده کرده‌اند، دیده می‌شود؟ از 90 داستان شگفت مندرج در منظومه اسدی طوسی 27 مورد در عجایب‌الدنیا نیز وجود دارد که برخی از آنها در جزیی‌ترین توصیفات و تصاویر، واژگان و ترکیبات و اسامی اشخاص مشابه‌اند و نشان‌دهنده منبع یکسان آنهاست. نظر به دخل و تصرف نکردن اسدی طوسی در درج عجایب در منظومه خود و بهره‌نگرفتن از منابع مختلف، مشابهت تام برخی شگفتی‌ها در این دو اثر، ذکرنشدن نزدیک به 60 پدیده شگفت منظومه اسدی در عجایب‌الدنیا، اشاره صاحب تاریخ سیستان به وجود عجایب در کتاب گرشاسب ابوالموید و دلایل دیگر می‌توان نتیجه گرفت ابوالموید بلخی کتابی مستقل با عنوان عجایب‌الدنیا نداشته، بلکه برخی عجایب را گردآورده و در بخشی از داستان گرشاسب و سفرهای او گنجانده است. کتاب عجایب بر و بحر که نام آن در تاریخ سیستان مذکور است از بشر مقسم است که در قرون بعد به عجایب الدنیا مشهور شده است. ابن محدث تبریزی که در قرن هفتم کتابی در زمینه عجایب تدوین کرده، چندین پدیده شگفت را از کتاب گرشاسب ابوالموید و اثر بشر مقسم اخذ و عجایب الدنیای موجود را تالیف کرده است.fa_IR
dc.format.extent3498
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherمعاونت پ‍‍ژوهش وفناوری دانشگاه اصفهانfa_IR
dc.publisherUniversity of Isfahanen_US
dc.relation.ispartofمتن شناسی ادب فارسیfa_IR
dc.relation.ispartofTextual Criticism of Persian Literatureen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22108/rpll.2019.115838.1466
dc.subjectعجایب‌نامهfa_IR
dc.subjectعجایب‌الدنیاfa_IR
dc.subjectاسدی طوسیfa_IR
dc.subjectگرشاسب‌نامهfa_IR
dc.subjectابوالموید بلخیfa_IR
dc.subjectتصحیح نسخ خطی متون ادب فارسیfa_IR
dc.titleرد انتساب عجایب‌الدنیا به ابوالموید بلخی برحسب مقایسه این اثر و عجایب مندرج در گرشاسب‌نامه اسدی طوسیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله علمیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران.fa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue4
dc.citation.spage95
dc.citation.epage112


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد