کاربرد پزشکی مشک و بازتاب آن در نظم فارسی
(ندگان)پدیدآور
آبادیان, راضیهعیدگاه, وحیدنوع مدرک
Textمقاله علمی
زبان مدرک
فارسیچکیده
مشک گذشته از کاربردهای دیگرش به عنوان نوعی مادّه عطری و یا رنگی، گونهای داروی عطری و حیوانی است و جزء ادویه مفرده به حساب میآید که در درمان انواع بیماریها از آن بهره میبردهاند. این ویژگیهای مشک، مورد توجه دستهای از سرایندگان فارسی هم قرار گرفته است و آنان، گاه این خواص را در شعرهای خود بازتاب دادهاند. در این پژوهش به کاربردهای مختلف و بسیار گسترده دارویی و پزشکی مشک و انعکاس آن در ادب منظوم فارسی و در نتیجه شرح و روشنگری برخی سرودهها و ابیات و کنایات و استعارات و... پرداخته شده است. البته خواص دارویی بیشمار دیگری نیز برای این ماده ذکر کردهاند که در اینجا برای دور نشدن از جنبه ادبی مقاله، از آوردن آنها پرهیز نمودهایم.
کلید واژگان
مشککاربرد پزشکی
مرهم
زخم
کافور
زکام
مزاج
نقد و شرح متون ادب فارسی
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2012-01-211390-11-01
ناشر
معاونت پژوهش وفناوری دانشگاه اصفهانUniversity of Isfahan
سازمان پدید آورنده
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهراندانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
شاپا
2008-54862476-3268




