بررسی سرولوژیک آنفلونزای اسبی در اهواز

Abstract

آنفلونزای اسبی یک بیماری حاد، عفونی و بسیار مسری تنفسی است که توزیع جهانی داشته و با واگیری بسیار بالا و مرگ میر کم همراه می باشد. بیماری توسط دو تحت تیپ H₇N₇ و H₃N₈ جنس A ویروس آنفلونزا ایجاد شده و از نظر بالینی با تب، سرفه و ترشحات بینی مشخص می گردد. در مطالعه حاضر وضعیت حضور آنتی بادی بر علیه دو تحت تیپ ویروس آنفلونزای اسبی در 100 راس اسب موجود در منطقه اهواز با استفاده از روش HI بررسی گردید. خونگیری از اسب های مورد نظر در حد فاصل دی ماه 83 لغایت تیر ماه 84 صورت گرفت. اسب های مورد مطالعه از هر دو جنس نر و ماده بوده و به سه گروه (زیر 2 سال، 2 تا 10 سال و 10 سال به بالا) تقسیم بندی شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که از مجموع اسب های تحت بررسی تنها 2 راس نریان (8 ساله و 16 ساله) واجد تیتر پادتن بر علیه تحت تیپ H₃N₈ ویروس بوده اند. در هر دو مورد عیار پادتن، 64/1 تعیین گردید. با توجه به عدم واکسیناسیون دام های منطقه به نظر می رسد که علت حضور پادتن در این دو راس، آلودگی آنها به ویروس آنفلونزای اسبی بوده است.