تأثیر سطوح مختلف اسید آمینه لیزین قابل هضم ایلئومی استاندارد شده بر عملکرد، ایمنی و فراسنجه های خونی بوقلمون های نر گوشتی در دوره آغازین

Abstract

<strong>این پژوهش به</strong> <strong>منظور</strong> <strong>تعیین سطح مطلوب لیزین</strong> <strong>قابل</strong> <strong>هضم</strong> <strong>ایلئومی استاندارد شده در</strong> <strong>مرحله</strong> <strong>آغازین بر</strong> <strong>اساس</strong> <strong>عملکرد، فراسنجه­های</strong> <strong>خونی</strong> <strong>و</strong> <strong>پاسخ</strong> <strong>ایمنی</strong> <strong>بوقلمون­های نر گوشتی</strong> <strong>انجام</strong> <strong>شد. این</strong> <strong>آزمایش، با160</strong> <strong>قطعه</strong> <strong>بوقلمون</strong> <strong>سویه </strong>BUT6<strong> در</strong> <strong>قالب</strong> <strong>طرح</strong> <strong>کاملاً</strong> <strong>تصادفی</strong> <strong>با</strong> <strong>8</strong> <strong>تیمار (سطوح اسیدآمینه لیزین قابل هضم: 330/1، 405/1، 480/1، 550/1، 630/1، 705/1، 780/1 و 855/1درصد)، </strong> <strong>4 تکرار و 5 قطعه پرنده در هر تکرار به مدت 3 هفته (از سن 8 تا 28 روزگی) انجام شد. جیره­های آزمایشی از لحاظ میزان انرژی قابل سوخت و ساز، نیتروژن، تعادل الکترولیت­ها و سایر موادمغذی یکسان بودند. در</strong> <strong>این</strong> <strong>آزمایش</strong> <strong>اثرات</strong> <strong>سطوح مختلف</strong> <strong>اسید</strong> <strong>آمینه</strong> <strong>لیزین</strong> <strong>قابل</strong> <strong>هضم</strong> <strong>بر عملکرد و</strong> <strong>فراسنجه­های</strong> <strong>خونی</strong> <strong>معنی­دار بود (05/0</strong>p<<strong>). افزایش میزان لیزین قابل هضم تا سطح 705/1درصد باعث افزایش وزن زنده، بهبود ضریب تبدیل غذایی، کاهش نسبت</strong> <strong>هتروفیل</strong> <strong>به</strong> <strong>لنفوسیت، پروتئین کل، آلبومین و کاهش اسیداوریک سرم در بوقلمون­های نر گوشتی گردید. با افزایش سطح لیزین قابل هضم تعداد گلبول­های سفید خون افزایش یافت. نتیجه نهایی این که افزایش سطح لیزین قابل هضم می تواند منجر به بهبود عملکرد و پاسخ ایمنی بوقلمون گوشتی شود.</strong>