تأثیر غلظت های مختلف عصاره گل راعی بر عملکرد، فراسنجه‌های خون و کیفیت فیزیکی و شیمیایی گوشت جوجه های گوشتی

Abstract

این پژوهش، به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف عصاره­ گل­راعی و آنتی­بیوتیک نئومایسین بر عملکرد، فراسنجه­های خون و کیفیت گوشت در جوجه­های گوشتی انجام شد. در این پژوهش از 180 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 استفاده شد. پژوهش طی شش هفته و در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار، سه تکرار در هر تیمار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار شاهد (بدون افزودنی)، سه سطح عصاره گل­راعی (25/0، 50/0 و 75/0­گرم­ در­کیلو­گرم جیره)، و آنتی­بیوتیک نئومایسین (2/0 ­گرم در­کیلو­گرم جیره) بودند. در دوره رشد و کل دوره، جوجه­هایی که با آنتی­بیوتیک تغذیه شده بودند بیشترین مصرف خوراک را نسبت به تیمار­های گل­راعی داشتند (05/0>P). در دوره پایانی و کل دوره، جوجه­هایی که نئومایسین دریافت کرده بودند کمترین ضریب تبدیل را نسبت به تیمار­های 25/0 و 75/0­گرم­ در­کیلو­گرم گل­راعی داشتند (05/0>P). در شش هفتگی غلظت کلسترول پلاسما در تیمار 75/0گرم در­کیلو­گرم گل­راعی نسبت به تیمار آنتی­بیوتیک کاهش معنی­داری داشت (05/0>P). افزودن گل­راعی به ­طور معنی­داری ماده خشک سینه و ران را کاهش و پروتئین را افزایش داد (05/0P<). تأثیر این افزودنی­ها بر ویژگی­های فیزیکی گوشت قابل ملاحظه بود به طوری که در گوشت ران+ساق، تیمارهای مکمل شده با سطح 50/0 گرم گل­راعی کمترین مقدار سختی، پیوستگی و قابلیت جویدن را نشان داد (05/0P<). بر اساس نتایج این تحقیق، اگرچه افزودن گل­راعی به جیره جوجه های گوشتی موجب بهبود در عملکرد و صفات تولیدی نشد ولی تاثیر مثبتی بر کیفیت فیزیکی و شیمیایی گوشت دارد