نقش سیاست‌های دولت در پایداری/ ناپایداری فعالیت‌های مولد زراعی: مطالعه موردی شهرستان‌های ترکمن و گمیشان از 1360 تا 1390

Abstract

سیاست‌های دولت‌ها یکی از عوامل اثرگذار در فعالیت‌های کشاورزی است. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و استفاده از روش تحقیق نظریه زمینه‏ای، به بررسی این عوامل در دو شهرستان ترکمن و گمیشان در استان گلستان طی دوره 1360 تا 1390 پرداخت و در آن، مطالعات میدانی از طریق انتخاب 32 نفر مشارکت‌کننده به روش گلوله‌برفی، صورت گرفت. یافته‌ها نشان داد که چهار سیاست کشت و توسعة محصولات راهبردی، تنوع‌بخشی به فعالیت‌های اقتصادی با ایجاد شهرک‌های صنعتی در نواحی روستایی، سدسازی و نیز تسطیح و زهکشی اراضی عمده‌ترین سیاست‌های اثرگذار دولت در ساخت زراعی و فعالیت‌های مولد زراعی ناحیه مورد مطالعه به شمار می‏روند؛ افزون بر این، افزایش اشتغال روستاییان و افزایش توان خاک از پیامد‌های مثبت دو سیاست تنوع‌بخشی به فعالیت‌های اقتصادی و تسطیح و زهکشی اراضی بوده و همچنین، کاهش منافع اقتصادی، تغییر الگوی کشت، کاهش آب رود، افزایش هزینه‌های دامداری و کاهش دامداری و در نهایت، ناپایداری فعالیت‌های زراعی و اقتصاد روستایی و نیز ضعف فعالیت‌های مولد زراعی از پیامدهای منفی سیاست‏های دولت ارزیابی شده است.