تحلیل اثرات گردشگری روستایی در بهبود رفاه اجتماعی روستاییان (مطالعه موردی: روستای برفجین شهرستان همدان)

Abstract

هدف تحقیق حاضر بررسی اثرات مختلف گردشگری روستایی در بهبود رفاه اجتماعی روستاییان در روستای برفجین شهرستان همدان بود. پژوهش از نوع کاربردی و توصیفی- همبستگی بود و در آن، از رویکرد کمی و روش پیمایشی استفاده شد. جمعیت آماری تحقیق 436 تن و جمعیت نمونه 205 تن از روستاییان بودند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و بر اساس روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود که سؤالات آن در سه بخش تنظیم شد. تحلیل داده ها با بهره گیری از روش تحلیل مسیر و مدل معادلات ساختاری به کمک نرم افزار WarpPLS صورت گرفت. نتایج نشان داد که متغیرهای سطح تحصیلات، اثرات اقتصادی گردشگری، اثرات زیرساختی گردشگری، اثرات کشاورزی، و سرمایه اجتماعی به طور مستقیم بر رفاه اجتماعی تأثیرگذارند؛ همچنین، بیشترین تأثیر مربوط به اثرات زیرساختی گردشگری بر اشتغال روستاییان با ضریب مسیر 502/0 و اثرات سرمایه اجتماعی حاصل از گردشگری بر رفاه اجتماعی با ضریب مسیر 372/0 بود.