بررسی آثار بوم‏گردی کشاورزی بر توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در مناطق روستایی سیستان

Abstract

بوم‏گردی کشاورزی سفری مسئولانه به نواحی طبیعی و کشاورزی، حفاظت از آن و بهبود بخشیدن به زندگی مردم منطقه است؛ و توجه به ظرفیت­های طبیعی و فرهنگی موجود در روستاها نقش مهمی در تجدید حیات روستاها، ایجاد اشتغال و درآمد برای روستاییان، حفاظت از میراث طبیعی، تاریخی و فرهنگی و در نهایت، توسعه یکپارچه و پایدار روستایی دارد. تحقیق حاضر، با هدف بررسی آثار بوم‏گردی کشاورزی بر توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست­محیطی در مناطق روستایی سیستان، از نوع تحقیقات توصیفی بود و داده­های پژوهش به‏صورت پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه گردآوری شد. جامعه آماری تحقیق تمامی خانوارهای ساکن و کارشناسان مربوط در مکان‌های دارای ظرفیت بوم‏گردی در منطقه سیستان بودند، که پرسشنامه­ها با استفاده از روش نمونه‏گیری نظام‏مند بین آنها توزیع شد. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصان بررسی و پایایی مربوط به ابزار سنجش با استفاده از آلفای کرونباخ در محدودة 742/0 تا 953/0 محاسبه شد. نتایج نشان داد که بوم‏گردی کشاورزی باعث بهبود شاخص­های توسعه اجتماعی، اقتصادی و زیست­محیطی در منطقه می‏شود.