بررسی عملکرد مرغان بومی در مناطق روستایی استان اصفهان

Abstract

به منظور بررسی عملکرد مرغان بومی تولید شده در مرکز پرورش و اصلاح نژاد مرغ بومی اصفهان در سطح روستاهای استان اصفهان، مطالعه ای با استفاده از 1440 قطعه نیمچه 45 روزه در 4 شهرستان و 2 اقلیم گرم و سرد استان اصفهان انجام شد. این پژوهش با همکاری60 خانواده روستایی انجام گردید که به هر خانواده 24 قطعه نیمچه 45 روزه به نسبت 5 مرغ به 1 خروس داده شد. نتایج نشان داد، میانگین وزن نیمچه های بومی مرغ و خروس در استان در سنین 8، 12 و 24 هفتگی به ترتیب 109 ± 671 و 125 ± 853 ، 177 ± 929 و 237 ± 1199 ، 363 ± 1765 و 335 ± 2167 گرم بود. میانگین وزن نیمچه های بومی در شهرستانهای اقلیم گرم استان بیشتر از اقلیم سرد بود. میانگین تلفات مرغان بومی استان در سنین 8، 12، 24، 48 و 75 هفتگی به ترتیب 6/3 ± 6، 1/7 ± 10، 4/10 ± 16، 6/12 ± 26 و 5/12± 32 درصد بود. میزان تلفات کل دوره مرغان بومی در دو اقلیم گرم و سرد تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. سن شروع تخمگذاری، سن پیک تولید و درصد پیک تولید مرغان بومی استان به ترتیب 12± 172 روزگی( 8/1± 24 هفتگی)، 5/4 ± 40 هفتگی و 8/10 ± 63 درصد بودند، در حالیکه سن شروع تخمگذاری در اقلیم گرم استان به طور معنی داری (05/0P<) کمتر از اقلیم سرد بود. سن 50 درصد تولید، میانگین کل درصد تخمگذاری، میانگین وزن تخم مرغ، تعداد و کیلوگرم تخم مرغ تولیدی در طی یک دوره تخمگذاری 12 ماهه به ترتیب1/3 ± 45 هفتگی، 7/9 ± 44 درصد، 4/2± 4/53 گرم، 9/35 ± 155 عدد و2 ± 8 کیلوگرم بودند. سن 50 درصد تولید در اقلیم گرم استان به طور معنی داری کمتر از اقلیم سرد بود. وزن تخم مرغ نیز تحت تأثیر اقلیم قرار گرفت به طوری که میانگین وزن تخم مرغ در اقلیم سرد به طور معنی داری (05/0P<) بیشتر از وزن تخم مرغ در اقلیم گرم استان بود.