بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت زنان روستایی در حفاظت از منابع آب کشاورزی: مطالعه موردی استان خراسان رضوی

Abstract

جایگاه زنان در توسعه پایدار به­ویژه در مناطق روستایی و در حفاظت از منابع آبی انکارناپذیر است. مطالعه حاضر به تحلیل نقش زنان روستایی در مصرف اصولی منابع آبی کشاورزی با استفاده از دو مدل لوجیت مجزا می­پردازد. آمار و اطلاعات مورد نظر در 1387 با تکمیل 300 پرسشنامه در جامعه زنان روستایی استان خراسان رضوی و همچنین، 35 پرسشنامه ویژه کارشناسان جمع­آوری شد. روش تحقیق از نوع توصیفی ـ پیمایشی است. نتایج نشان می­دهد که زنان روستایی در زمینه آبیاری چندان فعالیت ندارند، که مهم­ترین علل آن عبارت­اند از: فرهنگ منطقه، پرمسئولیت و سخت بودن این فعالیت، و عدم آشنایی با نحوه انجام آن؛ اما به دلیل تأثیر غیرمستقیم زنان روستایی بر افراد خانواده و اطرافیان خود، باید آنها را با روش­های حفاظت از منابع آب کشاورزی آشنا کرد. در پایان، راهکارهایی مناسب و اجرایی در این زمینه ارائه می­شود.