بررسی اثر سطوح مختلف کلسیم و فسفر بر عملکرد مرغان بومی ایستگاه مرغ بومی خراسان در مراحل مختلف تولید

Abstract

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کلسیم و فسفر جیره بر عملکرد مرغان بومی استان خراسان با استفاده از 400 قطعه مرغ بومی در قالب طرح‌های کاملاً تصادفی و آزمایش فاکتوریل با 8 تیمار آزمایشی(2*4)، 5 تکرار و 10 مرغ در هر تکرار از سن 26 الی 50 هفتگی در ایستگاه مرغ بومی خراسان، اجرا شد. تیمارهای آزمایشی بر پایه‌ی جیره ی حاوی ذرت، سویا و گندم با چهار سطح کلسیم (5/2،3، 5/3 و 4) و دو سطح فسفر کل (5/0 و 75/0) برحسب درصدی از جیره بود. سطوح سایر مواد مغذی از جمله انرژی و پروتئین خام همسان بود. نتایج نشان دادند که سطوح مختلف کلسیم و فسفر، تاثیری بر وزن تخم‌مرغ ندارد. سطوح کلسیم بر تولید تخم مرغ اثر معنی‌دار (05/0 P<) داشت، به نحوی که بالاترین میزان تولید(6/72%) و وزن توده‌ی تخم‌مرغ در سطح 5/3 درصدکلسیم در کل دوره مشاهده گردید، هرچند در اوایل دوره‌ی تولید(33-26 هفتگی)، اثر سطح 3 و 5/3 درصد مشابه بود. سطوح فسفر، تاثیری بر میزان تولید و وزن توده‌ی تخم‌مرغ نشان نداد. سطح 4 درصد کلسیم، بالاترین مصرف خوراک را نشان داد (05/0 P<) اما سطوح فسفر، اثری بر مصرف خوراک نداشت. بهترین ضریب تبدیل غذایی(16/3) در گروه تغذیه شده با 5/3 درصد کلسیم مشاهده گردید (05/0 P<). تاثیر سطوح کلسیم بر میزان خاکستر استخوان ران معنی‌دار شد، به نحوی که کمترین میزان خاکستر، در سطح 5/2 درصد کلسیم مشاهده شد. سطح 75/0 درصد فسفر باعث کاهش درصد فسفر استخوان ران گردید. به طور کلی، نتایج این بررسی نشان داد که میزان 5/3 درصد کلسیم باعث بهبود میزان تولید تخم‌مرغ و ضریب تبدیل غذایی در مرغان بومی مورد مطالعه ‌شد، در صورتی که سطوح فسفر اثری بر صفات تولیدی آنها نداشت و سطح 5/0 درصد فسفر ایده آل تر بود.