اثرات سطوح مختلف گلاکونیت و زئولیت طبیعی بر عملکرد، خصوصیات استخوان درشت نی و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی

Abstract

جهت تعیین تاثیر سطوح مختلف گلاکونیت و زئولیت طبیعی بر عملکرد تولیدی جوجه­های گوشتی، آزمایشی با 300 قطعه جوجه نر یک روزه گوشتی سویه راس 308 انجام شد. پنج نوع تیمار غذایی: 1- جیره پایه فاقد گلاکونیت یا زئولیت، 2- جیره پایه حاوی 2 درصد گلاکونیت، 3- جیره پایه حاوی 4 درصد گلاکونیت، 4- جیره پایه حاوی 2 درصد زئولیت، 5- جیره پایه حاوی 4 درصد زئولیت در قالب طرح کاملاً­تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار استفاده شد. افزایش­وزن، مقدار خوراک مصرف­شده و ضریب تبدیل غذایی به صورت دوره­ای اندازه­گیری شدند. در سن 42 روزگی، یک قطعه جوجه از هر تکرار انتخاب و جهت تعیین میزان کلسیم و فسفر خون و فراسنجه­های مربوط به استخوان درشت­نی کشتار شدند. داده­های حاصل از تحقیق با استفاده از نرم­افزار آماری SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که افزودن 4 درصد زئولیت به ترکیب جیره­های غذایی در مقایسه با دیگر تیمارها، باعث افزایش وزن جوجه­های گوشتی در دوره­ آغازین، رشد و کل دوره پرورش گردید (05/0>P). میزان خوراک­مصرفی در کل دوره پرورش نیز در تیمار حاوی 4 درصد زئولیت در مقایسه با دیگر تیمارها (به­جز تیمار حاوی 4 درصد گلاکونیت) افزایش معنی­داری یافت (05/0>P). به لحاظ ضریب تبدیل غذایی در کل دوره­های پرورشی اختلاف معنی­داری بین تیمارها مشاهده نشد (05/0<P). همچنین، افزودن 4 درصد زئولیت به جیره­غذایی باعث افزایش حجم استخوان درشت­نی در مقایسه با تیمار حاوی 2 درصد زئولیت گردید (05/0>P). اما در دیگر تیمارها اختلافی به لحاظ وزن نسبی، طول و دانسیته استخوان درشت­نی مشاهده نشد (05/0<P). اثری بر محتوای کلسیم و فسفر سرم در پایان آزمایش با مکمل کردن گلاکونیت و زئولیت­طبیعی به جیره مشاهده نشد (05/0<P).