برآورد احتیاجات متیونین، لیزین و ترئونین قابل هضم دردوره پیشدان جوجه گوشتی با استفاده از روش رویه پاسخ

Abstract

طرح مرکب مرکزی (5 سطح و 3 عامل) و رگرسیون رویه پاسخ، به منظور ارزیابی پاسخ عملکرد (افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل و مصرف خوراک) به احتیاجات سه اسید آمینه محدود کننده متیونین، لیزین و ترئونین جوجه گوشتی استفاده شد. تعداد 360 قطعه جوجه خروس نژاد راس 308، در 60 قفس بستر در قالب 15 تیمار با 3 تکرار از 2 تا 16 روزگی تغذیه شدند. اثر سطوح بکار رفته لیزین، متیونین و ترئونین بر افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک کاملاً معنی دار بود (05/0p<)، اما تنها، اثر ترئونین بر مصرف خوراک معنی دار بود. اثرات خطی و غیرخطی (درجه دو) در سطح 5 درصد بر افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک معنی دار بود ولی روی داده­های مصرف خوراک معنی دار نبودند. اثر متقابل میان متغیرهای مستقل بر افزایش وزن بدن معنی­دار بود ولی بر میزان ضریب تبدیل خوراک معنی­دار نبود. ضریب تعیین( R²) مدل افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک به ترتیب 51 و 57 درصد، نشان دهنده مطلوبیت برازش است ولی برای صفت مصرف خوراک (29درصد) نشان دهنده عدم مطلوبیت برازش است. برای صفت افزایش وزن بدن میزان احتیاجات متیونین، لیزین و ترئونین به ترتیب 54/0، 12/1 و 77/0 درصد جیره و برای ضریب تبدیل خوراک به ترتیب 53/0، 13/1 و 75/0 درصد جیره برآورد گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که می­توان از روش رویه پاسخ برای برآورد احتیاجات چندین اسیدآمینه استفاده کرد. چنین آزمایشاتی علاوه بر کاهش هزینه امکان در نظر گرفتن اثرات متقابل میان چندین متغیر مستقل بر عملکرد را نیز امکان­پذیر می­سازند