اثرات دوره‌های گرسنگی کوتاه مدت بر ترکیب لاشه در قزل‌آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

Abstract

در صنعت آبزی پروری بنا به دلایل مختلف از جمله حمل و نقل، دوره های قبل از صید، رقم بندی و ... ماهیان ممکن است محرومیت غذایی را تجربه کنند. در طی دوره های گرسنگی برخی از گونه های ماهیان پروتئین ماهیچه و برخی دیگر لیپید را به عنوان منبع اصلی انرژی استفاده می کنند. بنابراین، با توجه به نقش اساسی دوره های گرسنگی بر ترکیب بیوشیمیایی بدن، مطالعه حاضر در پاییز 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان به مدت 1 ماه انجام پذیرفت. پس از 3 هفته سازگاری تعداد 120 قطعه ماهی با میانگین وزنی 73/2 ± 39 در قالب طرح کاملاً تصادفی در بین 12 تانک 100 لیتری توزیع شد. گروه شاهد در تمام مدت آزمایش تا حد سیری تغذیه شد و سایر تیمارها به ترتیب دوره های 5، 7 و 10 روز گرسنگی را تجربه کردند. در پایان دوره های گرسنگی (روزهای 6 و 8 و 11) از هریک تیمارها همزمان با تیمار شاهد برای اندازه گیری میزان رطوبت، خاکستر، پروتئین و چربی نمونه برداری صورت گرفت. نتایج حاصل نشان داد که دوره های کوتاه مدت گرسنگی هیچ اثر معنی داری (05/0P). همچنین میزان خاکستر لاشه در تیمار 10 روز گرسنگی به طور معنی داری (05/0>P) بالاتر از تیمارهای 5 روز و 7 روز گرسنگی بود. به طور کلی تحقیق حاضر نشان داد که در زمان ایجاد استرس های غیرقابل پیش بینی از جمله حمل ونقل، رقم بندی و ... اعمال گرسنگی با توجه به اینکه اثرات قابل توجهی بر ترکیب لاشه ندارد، می تواند روش مناسبی برای کم کردن متابولیسم ماهی باشد.