اثر عادت دهی گرمایی و محدودیت غذایی اوائل پرورش بر عملکرد، خصوصیات لاشه و فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی

Abstract

در این تحقیق اثر عادت­دهی گرمایی و محدودیت غذایی اوائل پرورش بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه­های گوشتی در شرایط تنش گرمایی مداوم مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش با استفاده از 300 قطعه جوجه­ گوشتی سویه کاب در قالب طرح کامل تصادفی با آزمایش فاکتوریل 2× 2 با 4 تیمار و 5 تکرار با 15 پرنده در هر تکرار به مدت 42 روز به مورد اجرا گذاشته شد. تیمار­ها شامل گروه 1- عادت­دهی گرمایی و محدودیت غذایی، 2- عادت­دهی گرمایی، 3- محدودیت غذای و 4- شاهد بودند. عادت­دهی گرمایی در روز 3 (دردمای2± 38 درجه سانتی­گراد) و محدودیت غذایی از روز 7 تا 14 (از ساعت 10 تا 17) اعمال شد. در اواسط (26 روزگی) و انتهای دوره (40 روزگی) پرورش، نمونه خون جهت سنجش فراسنجه­های بیوشیمیایی سرم خون گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد عادت­دهی گرمایی باعث بهبود افزایش وزن در دوره رشد در شرایط تنش گرمایی نسبت به تیمار شاهد می­شود (05/0>p). اعمال محدودیت غذایی تاثیر معنی­داری بر میزان کاهش مصرف خوراک، افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل غذایی در دوره آغازین داشت (05/0>p) . در 26 روزگی، عادت­دهی گرمایی باعث افزایش معنی­دار تری گلیسرید شد. اثر متقابل بین تیمارها باعث افزایش کلسترول سرم خون در تیمار دارای محدودیت خوراک در این دوره گردید (05/0>p). همچنین در 40 روزگی، عادت­دهی گرمایی باعث افزایش معنی­دار فسفر شد(05/0>p). تاثیر عادت­دهی گرمایی، محدودیت غذایی و اثرات متقابل آن­ها بر میزان گلوکز سرم خون و کل پروتئین معنی­دار نبود (05/0<p).درمجموع، عادت­دهی گرمایی در سه روزگی باعث بهبود افزایش وزن جوجه­های گوشتی در پایان دوره پرورش شد.