تاثیر حاشیه نشینی بر امنیت اجتماعی شرق تهران

Abstract

ارتباط مستقیم مقوله راهبردی امنیت با همه بخش های زندگانی بشر موجب شده تا ضمن انجام مطالعات اساسی و ایجاد زیر ساخت ها و ظرفیت ها و قابلیت های کلان ملی همواره موضوعات امنیتی انتظامی در دستور کار مسئولین و دولتمردان قرار گیرد. یکی از این موضوعات بحث حاشیه نشینی و تاثیر آن برامنیت کشور می باشد. در این مقاله با انجام مطالعه مروری و اسنادی و تحلیل و توصیف مطالعات انجام شده تاثیر حاشیه نشینی بر امنیت شرق تهران به مرکزیت شهرستان ورامین مورد پژوهش قرار گرفته است. آمار حدود سی و پنج درصدی جمعیت حاشیه نشین از کل جمعیت کشور، وجود اتباع خارجی، درآمد های پایین،مسکن غیر استاندارد، فقدان و کمبود بهداشت و تغذیه مناست، فقر فرهنگی و دهها عامل دیگر موجب شده که مناطق حاشیه نشین شرق تهران به عنوان محل مناسبی برای حضور و ظهور بزهکاران خرد و کلان شده و سرریز آن نیز متوجه ابر شهر تهران شود. با تحلیلی از نحوه شکل گیری مناطق حاشیه نشین در شرق تهران که نتیجه مهاجرت های اجباری و تحمیلی اتباع ج.ایران و اتباع خارجی به ویژه افغانستانی (بیش تر از سایر اتباع خارجی به لحاظ همسایگی و ناامنی های داخلی آن) در بخش خاوری تهران بزرگ تاثیر وقوع جرایم و نامنی ها تبیین گردید.