روایت‌هایی از یک سازمان داستان‌پرداز: تحلیلی پسامدرن از دیزنی به مثابه یک تامارا لند

Abstract

هدف از نگارش این مقاله، نظریه‌پردازی درباره کمپانی‌های والت دیزنی به عنوان یک سازمان داستان‌پرداز است که در آن، گفتمان‌های پیشامدرن، مدرن و پسامدرن در یک جریان کنش و واکنش متقابل‌، با یکدیگر برخورد می‌کنند. تحلیلی پسامدرن از این گفتمان‌های چندگانه، صداهای طرد شده و داستان‌های نادیده گرفته شده را در سوی تاریک‌تر افسانه دیزنی آشکار می‌سازد. برای این منظور، از <em>تامارا</em> -نمایشی که خود نمودی از یک استعاره گفتمانی است- برای ارائه و اثبات یک نظریه چند صدایی (تعابیر متعدد از یک داستان) از گفتمان‌های سازمان‌یافته رقیب استفاده می­شود. در بخش‌های بعدی، نظریه داستان‌پردازی سازمان‌یافته، تحلیل‌هایی از گزارش‌های رسمی شرکت دیزنی و روایاتی ناشناخته‌تر یا حتی متضاد مورد توجه قرار خواهد گرفت. این مقاله با اشاره ضمنی به نظریه پسامدرن و پژوهش‌های آینده در ارتباط با داستان‌پردازی پایان می‌یابد.