پیش زمینه های مردم سالاری دینی و رابطه حکمت متعالیه و انقلاب اسلامی

Abstract

یکی از مهمترین پیش زمینههای مردم سالاری دینی، وجود نگاه جامع برگرفته از دانشهاای موجاود باه ویااه باا<br />تأکید بر فلسفه اسلامی است. پرسش این است که آیا حکمت متعالیه به عنوان مکتب فلسفی رایج مای تواناد نناین<br />پیش زمینهای را برای مردم سالاری دینی تأمین نماید؟ مدعا این است که با توجه باه قارانن ، شاواهد ، مساتندا و<br />دلایل موجود میتوان گفت که ننین امکانی در حکمت متعالیه نهفته است و از این رو گفته مای شاود کاه حکمات<br />متعالیه پشتوانه فلسفی انقلاب اسلامی است. در این زمینه البته توجه به نند نکته قابل اشاره اسات : تلفیا و پیوناد<br />نظر و عمل و آرمانگرایی و واقعگرایی، توجه به لوازم و مفروضا و پیش فرضها و داشتن حریت و شاااعت لازم<br />برای ابراز رأی و نظر و آزاداندیشی، تأکید بر داشتن فهم و نگاه فلسفی به مثابه پشاتوانه نظاری اقاداما عملای و<br />عینی، این که سیاست و حکومت نمیتواند فارغ از آنچه در جامعه میگذرد باشد و از این رو متأثر از جریانا فکاری<br />و اجتماعی است. محورهای مورد اشاره در مقاله حاضر با این رویکرد مورد بحث قرار میگیرد کاه بار داشاتن نگااه<br />جامع با پشتوانه حکمی و فلسفی در نظریه مردم سالاری دینی تأکیاد نمایاد و بار ایان نکتاه پافشااری نمایاد کاه<br />نمی توان و نمیبایست از رویکرد جامع حکمی و فلسفی در کنار توجه به محورهای فوق الاذکر ففلات کارد . پایاان<br />بخش مباحث، ارانه مباحثی در زمینه رأی مردم و رابطه حکمت متعالیه و انقلاب اسلامی است.