تاثیر تیمارهای اسموپرایمینگ، هایدروپرایمینگ و تنش شوری بر جوانه‌زنی بذر و برخی ویژگی‌های مورفولوژیک و فیزیولوژیک گل همیشه‌ بهار

Abstract

همیشه بهار یک گیاه زینتی- دارویی است. پیش‌تیمار بذر، جوانه‌زنی بذرها و قدرت و استقرار گیاهچه را افزایش می‌دهد. این پژوهش در سال 1396 در شهرستان رشت روی گل همیشه‌ بهار انجام شد. آزمایش به صورت کرت‌های خردشده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش، پرایمینگ در سه سطح شاهد، آب مقطر و نیترات پتاسیم (KNO3) به عنوان فاکتور اصلی و تنش شوری در چهار سطح شاهد (بدون تنش)، 8/7، 6/15 و 4/23 دسی‌زیمنس بر متر محلول NaCl به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. بذرهای یکنواخت خریداری‌شده قبل از استفاده با هیپوکلرید سدیم 10 درصد گندزدایی شدند. بخشی از آزمایش (کشت بذر و تولید گیاه) در شرایط مزرعه انجام شد. نتایج نشان داد که اثر سطوح مختلف پرایمینگ و تنش شوری بر صفات مورد بررسی معنی‌دار شد. بیشترین درصد جوانه‌زنی، وزن خشک گل، وزن خشک بوته، تعداد گل در بوته و تعداد ساقه، تحت تیمار پرایمینگ نیترات پتاسیم و تیمار بدون تنش شوری (شاهد) مشاهده گردید. همچنین بیشترین سرعت جوانه‌زنی و قطر گل در تیمار آب مقطر و بدون تنش شوری (شاهد) و کمترین آنها در تیمار شاهد (بدون پرایمینگ) و تنش شوری 4/23 دسی‌زیمنس بر متر مشاهده گردید. اثر متقابل سطوح مختلف پرایمینگ و تنش شوری بر صفات مورد بررسی معنی‌دار نشد. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می‌شود قبل از انتقال گیاهچه به شرایط خاکی، بذرها در آزمایشگاه با نیترات پتاسیم 10 درصد پیش‌تیمار شوند.