تبیین الگوی ایرانی هم‌گرایی رسانه‌ای برای سازمان صداوسیما و تحلیل موانع و تهدیدهای عدم کاربست

Abstract

گسترش پلت‌فرم‌های جدید رسانه‌ای و تغییر جایگاه و کارکرد مخاطب منفعل به کاربر فعال، تلویزیون را در برابر رسانه‌های اجتماعی به واکنش واداشته است. هدف از این پژوهش تبیین ظرفیت‌ های بومی و ایرانی هم‌گرایی رسانه‌ای بوده که سازمان صدا و سیما می‌تواند از آن در بازار رقابت با رسانه‌های اجتماعی بهره‌مند شود که به تبع این هدف تهدیدهای موجود در عدم استفاده از این فرصت‌ ها به‌همراه موانع حاضر برای بهره‌ مندی از این پتانسیل مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفته است.این پژوهش با استفاده از روش تحقیق کیفی تحلیل مضمون و با ابزار مصاحبه عمیق و با نمونه‌ گیری نظری از سه دسته مختلف جامعه آماری شامل مدیران و مسئولین سازمان صداوسیما، اساتید دانشگاه و متخصصین فعال رسانه‌ای انجام شده و یافته‌های آن نیز با استفاده از نرم‌ افزار تحلیل کیفی MAXQDA کدگذاری و تحلیل شد. با تحلیل کدهای استخراج شده از این تحقیق، ظرفیت‌های درون‌سازمانی و برون‌سازمانی شامل هشت فرصت قابل بهره‌مندی تبیین شد و موانع موجود در عدم کاربست از این ظرفیت‌ها نیز در سه حوزه موانع شناختی و تخصصی، موانع قانونی و فراسازمانی و همچنین موانع ساختاری و مدیریتی، در کنار تهدیدهای نرم‌افزاری و سخت‌افزاری شناسایی شده و مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفتند.